Harvest of Asher Congregation | harvestofasher.org

Als een land dat al decennia onder dreiging is, gaat ons hart als Israëli in grote sympathie uit naar de miljoenen Oekraïners onder een spervuur van raketten en gewapende invasie. Veel in de Messiaanse Gemeenten in Israël zijn naar Israël geëmigreerd uit Oekraïne en kijken naar wat zich ontvouwt met zelf groter diepe, persoonlijke pijn.
Wij zijn te jong om het ons te herinneren, maar de wereld heeft eerder een dergelijke scene gezien als deze verwoesting in Oekraïne. Een Russische oorlog in zuid Oekraïne kostte zo’n 170 jaar geleden honderdduizenden levens. Laten we bidden om uitstel deze keer. Laten we bidden dat de wil van de Heer gedaan wordt onder de naties, en laten we bidden dat de verdrietige menigte zich tot Hem zal wenden in nederig berouw.
Eerder conflict
Vreemd genoeg had dat voorgaande conflict een direct verband met het Heilige Land. In 1853 brak er een oorlog uit tussen het Russische rijk en het Ottomaanse rijk (ondersteund door de Engelsen, Fransen, Sardiniër en Oostenrijkers.) Het voornaamste strijdperk was in het Krim Schiereiland, in het betwiste Zuid Oekraïne van vandaag. De achtergrond die leidde tot de oorlog was de verzwakte controle van de Moslim Ottomaanse Sultan over de zeeroutes die de Russen hadden veroverd en conflict veroorzakende eisen. Daar kwam nog bij: een directe oorzaak was de strijd over de controle van de Christelijke sites in het Heilige Land. De Moslim Ottomanen onderdrukten de orthodoxe Christenen in de Kerk van het Heilige Graf en in Bethlehem, wat leidde tot conflicten tussen de Katholieken en Orthodoxen.
De Russische Tsaar eiste het recht op zich te bemoeien met het Heilige Land conflict, om de Orthodoxe Christenen te beschermen. Hij eiste het recht op het hoofd van de Orthodoxe kerk te wijden, net als de Katholieken ontvangen hadden door hun relatie met de Fransen, en dat de sleutels van de Geboorte Kerk teruggingen naar d Orthodoxe kerk.
In Parijs eindigde in 1856 de uitputtende oorlog met Rusland dat om vrede vroeg. Rusland ging akkoord de blokkade tot Bessarabia (tegenwoordig Moldavië) op te heffen en gaf de religieuze eis op om bewaker van de Orthodoxe kerken te zijn.
[Tussen 1877-1878 vond er nog een oorlog plaats tussen Rusland en de Ottomanen, waarna er een overeenkomst werd gesloten, die de status quo werd van de kerk van de Heilige Grafkerk, dat nog steeds standhoudt tot op vandaag.]
Snel vooruit over zo’n anderhalve eeuw… In 2014, trok het Rusland van Poetin hetzelfde Krim schiereiland binnen over zee; en in februari 2022 viel hij Oekraïne aan, in een poging het land en het volk te herstellen waar hij beweert dat het aan Rusland toebehoort.
Verband met Israël
We moeten er aandacht aan besteden waar Israël staat in deze situatie. Nadat Israël openlijk steun betuigde aan Oekraïne bij het uitbreken van deze oorlog, stuurde de Russische delegatie als antwoord een veroordeling van de plannen van Israël in de Golan. De Russische boodschap klonk als volgt:
“We zijn bezorgd over de door Tel Aviv aangekondigde plannen om de activiteit in de nederzettingen in de Golan Hoogvlakte uit te breiden, die ingaan tegen de Conventie van Geneve 1949. Rusland erkent de soevereiniteit van Israël in de Golan Hoogvlakte niet, die deel van Syrië zijn.”
In oktober 2021, kondigde Israël plannen aan om 7.000 huizen in de Golan Hoogvlakte te bouwen.
De oorlog tussen Rusland en Oekraïne kan helaas wel eens gevolgen hebben in Israël. Merk op dat:
1) Er zijn gewapende Russische machten gestationeerd in Syrië.
2) In hun aankondiging hebben de Russen niet Jeruzalem erkend, maar eerder Tel Aviv.
3) Het Israëlische parlement en de voornaamste regeringsgebouwen zijn gebouwd op land dat toebehoort aan de Orthodoxe Kerk, geleased voor 99 jaar sinds 1951.
4) Zelfs een klein probleem in de Kerk van de Heilige Grafkerk zou heel gevoelige reacties kunnen veroorzaken.
5) Rusland heeft sterke verdragen met zowel Syrië als Iran.
6) Volgens Rusland behoort de Golan niet aan Israël, maar aan Syrië.
Dit zou allemaal kunnen leiden tot een eindtijd scenario.
In September 2018, schoot een Syrische verdedigingsraket per ongeluk een Russisch militair vliegtuig neer met soldaten een boord, met als oorspronkelijk doel een Israëlisch gevechtsvliegtuig te raken, wat veel woede ontketende bij het Russische leger. Dankzij Poetins relatie met Netanyahu werd de situatie gekalmeerd.
De huidige regering in Israël heeft minder relatie met Poetin, wat leidt tot spanningen met Rusland dat hechte relaties aangegaan is met Iran en de andere noordelijke machten. Zoals geschreven staat in Jeremia 1 “Vanuit het noorden zal het onheil losbreken.”