Allen Hebben Gezondigd

Koning David was een van de geloofshelden en een van de meest rechtvaardige mannen die ooit hebben geleefd. Hoewel, hij beging een vreselijke zonde met Bathseba, die moord, overspel en leugen omvatte. Hij had vreselijk spijt over die zonde en schreef een helder gedicht van berouw over wat hijzelf verkeerd gedaan had in Psalm 51 (“Create in me a clean heart”), dat zo’n bron van troost geworden is voor zovelen door de eeuwen heen.

David had een diepe openbaring, niet alleen over zijn eigen zonde, maar ook over het feit dat iedereen gezondigd heeft. Dit begrip van “universele zonde” is een fundament van geloof geworden en werd ook helder uitgedrukt in Psalm 53.

תהילים נ''ג:2-4

אָמַר נָבָל בְּלִבֹּו אֵין אֱלֹהִים הִשְׁחִיתוּ וְהִתְעִיבוּ עָוֶל אֵין עֹשֵׂה־טֹוב׃ אֱ‍לֹהִים מִשָּׁמַיִם הִשְׁקִיף עַל־בְּנֵי אָדָם לִרְאֹות הֲיֵשׁ מַשְׂכִּיל דֹּרֵשׁ אֶת־אֱלֹהִים׃ כֻּלֹּו סָג יַחְדָּו נֶאֱלָחוּ אֵין עֹשֵׂה־טֹוב אֵין גַּם־אֶחָד׃

Psalm 53:2-4

De dwaas zegt in zijn hart: Er is geen God. Zij handelen verderfelijk, zij bedrijven gruwelijk onrecht; er is niemand die goed doet. God heeft uit de hemel neergezien op de mensenkinderen, om te zien of er iemand verstandig was, iemand die God zocht. Ieder van hen heeft zich afgekeerd, tezamen zijn zij verdorven, er is niemand die goed doet, zelfs niet één.

David herhaalt dezelfde woorden in Psalm 14. Er is niet één persoon die goed gedaan heeft.

Davids zoon Salomo, de meest wijze en waarschijnlijk rijkste man die ooit geleefd heeft kreeg dezelfde openbaring. Hij bereikte het toppunt van gerechtigheid na het bouwen van de tempel in Jeruzalem. Als hij bad vulde de wolk van glorie de tempel en viel er vuur uit de hemel.

Toch heeft hij ook vreselijk gezondigd. Zijn enorme zegen keerde tot verleiding die hij niet kon weerstaan. Bij het gebed bij de inwijding van de tempel, toen het vuur viel, zei hij:

מלכים א', ח:46

כִּי יֶחֶטְאוּ־לָךְ כִּי אֵין אָדָם אֲשֶׁר לֹא־יֶחֱטָא וְאָנַפְתָּ בָם

I Koningen 8:46

Wanneer zij tegen U hebben gezondigd – er is immers geen mens die niet zondigt – en U toornig op hen bent….

Dezelfde woorden van dit gebed worden ook vermeld in II Kronieken 6:36. Er is niemand die niet zondigt. Zonde maakt God boos. Het feit dat iedereen zondigt is GEEN excuus te blijven zondigen maar een universele oproep tot nederigheid, berouw en zoeken naar vergeving. Het brengt een eind aan alle zelfgerechtigheid en veroordelen van anderen.

Allen hebben gezondigd. Allen verdienen gestraft te worden. Allen moeten berouw hebben. Allen moeten vergeving vragen. Salomo herhaalde dezelfde gedachte in Kohelet/ Prediker:

קהלת ז':20

כִּי אָדָם אֵין צַדִּיק בָּאָרֶץ אֲשֶׁר יַעֲשֶׂה־טֹּוב וְלֹא יֶחֱטָא׃

Prediker 7:20

Voorzeker, er is geen mens rechtvaardig op de aarde, die goed doet en niet zondigt.

Erkennen dat je gezondigd hebt is de eerste stap in begrijpen dat je vergeving nodig hebt. Tot iemand dat ziet bij zichzelf, is ieder gesprek over redding of genade irrelevant. Ik heb die uitdaging gezien in Israël, met religieuze Joden, met wereldse Joden en Arabische Moslims.

Moderne seculieren hebben de neiging morele fundamentalisten te zien als ouderwets en gedateerd. Ze accepteren een “overeenstemmingscode” van moraal, maar die overeenstemming houdt meestal op bij eroderen van sociale druk, voornamelijk bij zaken als seksuele reinheid en respect voor autoriteit. Morele wetten laten zonde zien. Als de morele wet irrelevant is, dan voel je niet dat je gezondigd hebt. Je bent “buiten de moraliteit”. Je kunt doen wat je wilt; niemand gaat je vertellen wat je moet doen; “doe maar.”

Orthodoxe religieuze Joden hebben de neiging een zwart wit gezichtspunt te hebben. Zij hebben gelijk en ieder ander ongelijk. Zij hoeven zich niet te bekeren want ze zijn al religieus. Zij zijn de ware Joden; de seculieren zijn de zondaars. Joden zijn rechtvaardig; Niet Joden zijn zondaars. Natuurlijk, de situatie is veel ingewikkelder dan deze supervereenvoudiging. Toch is de basishouding dat religieuze Joden rechtvaardig zijn terwijl seculiere Joden en alle niet Joden zondaars zijn.

Een dergelijke dynamiek is te vinden bij de Christenen. Extreme liberalen gaan helemaal voor het seculiere standpunt van geen moraal. Extreme conservatieven gaan voor het religieuze hypocriete standpunt van zelfrechtvaardiging en anderen veroordelen.

Daarom is het belangrijk voor ons deze teksten te kennen die duidelijk zeggen dat allen gezondigd hebben. Tot dat principe is doorgedrongen is er erg weinig ruimte voor vooruitgang in een dialoog.

Een gelijksoortig standpunt wordt geuit door de fundamentalistische Moslims. Ze zijn rechtvaardig omdat ze Allah dienen. Het maakt niet uit wat de wreedheden van ISIS, Al Qaida, Ayatollahs, Hamas, Hezbollah en der Islamitische Jihad geweest zijn. Ze zijn goed en alle anderen moeten gedood worden of in slavernij gebracht.

Beide post moderne afwijzing van moraliteit, EN zelf rechtvaardigende religiositeit maken het moeilijk voor een persoon om te gaan met het feit dat hij zelf verkeerd zit. Als iemand begint met aannemen dat hij gelijk heeft en ieder ander ongelijk, dan is het hart gesloten vanaf het begin.

Wijd verspreid oordeel tegen zonde kun je zien in de zondvloed van Noach, de vernietiging van Sodom en Gomorrah, de Tien Plagen in Egypte, de dood van de generatie Israëlieten die Egypte verlieten en de vernietiging van de eerste en de tweede Tempel in Jeruzalem.

[Meer referenties tot universele zonde kun je vinden in Genesis 3:24, Micha 7:2, Psalm 130:3, Psalm 143:2, Spreuken 20:9, Job 4:17, Galaten 2:16 enz.]

De roep van David en Salomo leidt naar de profetieën van Jesaja, die zeggen dat menselijke zonde onze behoefte demonstreert aan verzoening en aan een redder. We zijn ALLEN van de weg afgeweken. Iemand anders moet onze straf dragen.

6

כֻּלָּנוּ כַּצֹּאן תָּעִינוּ אִישׁ לְדַרְכֹּו פָּנִינוּ וַיהוה הִפְגִּיעַ בֹּו אֵת עֲוֹן כֻּלָּנוּ׃

Jesaja 53:6

Wij dwaalden allen als schapen, wij keerden ons ieder naar zijn eigen weg. Maar de Heer heeft de ongerechtigheid van ons allen op Hem doen neerkomen.

De Wet en de Profeten laten ons zien dat we allen hebben gezondigd en wijzen ons op een redder die de straf op zich neemt die onze zonde verdient. Dus, de Wet en de Profeten vormen de morele introductie naar het Evangelie.

De conclusie dat we allen gezondigd hebben wordt het beginpunt van de boodschap van redding. We hebben allen redding nodig omdat we allen gezondigd hebben. Zo begint de logica van het “plan van redding” als beschreven door de apostel Paulus:

Romeinen 3:23

Want allen hebben gezondigd en missen de heerlijkheid van God.

Iedereen die denkt dat hij niet gezondigd heeft, misleidt zichzelf, of hij nu beweert een gelovige in Yeshua (Jezus) te zijn of niet. De Apostel Johannes zei dat als iemand zegt dat hij niet gezondigd heeft, hij in wezen liegt. Zelfrechtvaardiging is de basis van zelfbedrog.

I Johannes 1:8

Als wij zeggen dat we geen zonde hebben, misleiden wij onszelf en is de waarheid niet in ons.

Laten we hieraan denken als we in discussies verwikkeld zijn. Iedereen zegt “Ik heb gelijk en jij ongelijk.” Hoewel, in principe hebben we allemaal gezondigd en moeten we allemaal veranderen. Als beide kanten zich realiseren dat ze op z’n minst gedeeltelijk fout zijn, dan is dat een gelegenheid de waarheid na te jagen.

Als iemand zich realiseert dat hij verkeerd gedaan heeft, dan staat hij open voor het proces verzoend te worden met God. Yeshua is de enige volmaakt rechtvaardige mens die ooit geleefd heeft. Hij is het Lam dat onze zonden weggedaan heeft. In Hem alleen vinden we de genade en waarheid die we allen nodig hebben.