Esther, Iran en de Eindtijd

Tikkun Global

Jerusalem, Israel

I. Historische Waarheid 

Het boek Esther kan op drie niveaus worden gelezen. Het eerste is de historische waarheid. De gebeurtenissen waren echt, ze vonden ongeveer 500 jaar voor de tijd van Yeshua (Jezus) plaats.        

Esther is het enige boek in de Bijbel waarin de naam van God niet direct wordt genoemd. Maar de soevereiniteit van God wordt in dit boek misschien wel meer dan in enig ander boek getoond.    

Bijvoorbeeld: op dezelfde nacht dat Haman van plan is Mordechai te doden, kan koning Ahasveros niet slapen en leest hij toevallig hoe Mordechai zijn leven heeft gered. Haman blijkt toevallig net in de binnenhof te zijn wanneer de koning besluit Mordechai te eren. God heeft alles onder controle, zelfs wanneer we Hem niet aan het werk zien en wanneer de omstandigheden negatief lijken.

Mordechai is de zoon van Kisj, wat betekent dat hij een afstammeling van koning Saul is (Esther 2:5). Haman is een Agagiet (Esther 3:1), wat betekent dat hij mogelijk een afstammeling van koning Agag was. Ongeveer 500 jaar voor deze tijd werd Saul door God gestraft omdat hij Agag niet had gedood. De straf leek destijds overdreven bruut. Pas als we Haman's plannen voor massamoord zien, begrijpen we dat God gelijk had om Saul op te dragen Agag te doden. Gods oordelen lijken ons soms wreed omdat wij niet alles zien wat Hij ziet. Gods oordelen zijn rechtvaardig, zelfs wanneer wij niet begrijpen waarom.

Gods souvereiniteit bevat ook ongelooflijke genade. Waar Saul faalde met Agag, slaagde Mordechai met Haman. God voorzag in een tweede kans. Wanneer wij geloof hebben (en geduld) zal God alle dingen laten meewerkenten goede van ons, ook al duurt het soms veel langer dan wij verwachten.

II.   Voorafschaduwing van het Evangelie

Het tweede niveau van het boek Esther is een voorafschaduwing van het evangelie. Haman is een beeld van Satan en Mordechai van Yeshua. De Bijbel zegt dat de kruisiging al gepland was vóór de schepping van de wereld ( Openbaring 13:8, 1Petrus 1:20). Dus zijn alle gebeurtenissenn van de Wet en de Profeten door God georkestreerd in afwachting van de kruisiging (Lukas 24:27-27, Handelingen 2: 30-31, 1 Petrus 1:10-11).                   

Er is geen woord voor "kruis" in het Oude Testament. Daarom verwezen de apostelen in het Hebreeuws soms naar het kruis als "ets" (Handelingen 5:30, 10:39, 13:29). "Ets" kan boom, hout of een houten constructie betekenen. In het boek Esther verschijnt het woord "ets" zeven keer als de plaats van executie (Esther 2:23, 5:14, 6:4, 7:9, 8:7, 9:13, 9:25),  vertaald als "galg".   

Misdadigers werden geëxecuteerd door te hangen aan deze houten constructie. De rechtvaardige held wordt daar bijna aan opgehangen. Dan draait deze zelfde houten constructie plotseling alles van nederlaag naar overwinning. Zoals Isaak op Moria, zoals Jozef in de put, en zoals Jonas in de vis wordt Mordechai bijna gedood en vervolgens op wonderbaarlijke wijze gered. Mordechai wordt dan aangesteld op de tweede plaats in het koninkrijk, met zijn troon boven alle andere tronen.

III.  Eindtijdprofetie 

Op het derde niveau voorafschaduwt het boek Esther de eindtijd profetiën. Haman symboliseert de Antichrist, Esther de voorbiddende Kerk, en Mordechai de Messiaans-Joodse beweging.     

De historische gebeurtenissen vonden plaats in het oude Perzië, dat gelijk staat aan het huidige Iran. Er was een kwaadaardige man die opriep tot de vernietiging van de Joden, net zoals Ahmadinejad vandaag de dag. Er was een verbond van 127 naties, dat doet denken aan de Verenigde Naties.       

Het woord dat het dichts bij het woord voor “antichrist” in Bijbels Hebreeuws komt is “tsorer.”. Haman wordt 4 keer “tsorer” genoemd (Esther 3:10, 8:1, 9:10, 9:24). Net als Haman zal de Antichrist proberen alle Joden (en Christenen) te doden, en de naties te verenigen om Israël aan te vallen(Openbaring 13, Ezekiel 38-39, Zechariah 12-14).

De wortel van anti-Semitisme wordt gevonden in Esther 3:6, waar de satanische figuur zo beledigd is door de Messiaanse figuur dat hij niet tevreden is met het doden van alleen de Messias, maar zich wil wreken op al Zijn familieleden. Anti-Semitische, anti-Christ, en anti-Christenlijke geesten komen van een soortgelijke bron.

IV.  De Voorbiddende Bruid  

Esther is een prachtig beeld van de hedendaagse "Bruid van Christus" (Efeze 5:23-32, Openbaring 12). Ze geniet van de huwelijksintimiteit van aanbidding met de Koning. Ze heeft Joodse wortels, maar niemand weet het.  Hoewel ze het probeert te vermijden, raakt ze betrokken bij de vreselijke verdrukking van de Joden. Ze wordt profetisch uitgedaagd dat haar eigen bestemming en haar privilege van Bruidelijke intimiteit in de eerste plaats bedoeld zijn om te bemiddelen (voorbede doen) voor de redding van Israël (Esther 4:14, Romeinen 11:11-15).

Hoewel ze getraumatiseerd is door deze oproep om haar leven te riskeren in voorbede voor het Joodse  volk, besluit ze haar profetische bestemming te accepteren. Dankzij haar schoonheid, welgevalligheid, gunst, gebed en vasten wordt rampspoed in overwinning omgezet, en wordt het koninkrijk overgeleverd aan de heiligen. (Velen die de Bruids intimiteit met Christus kennen worden nu als eindtijd Esthers geroepen.)

“Velen uit de volken van het land werden Jood” (Esther 8:17) gedurende dit drama . Dit betekent twee dingen: 1) een grote oogst van zielen voor het evangelie gedurende de onderdrukking, en 2) dat vele heiligen zich opnieuw verbinden met de verbonden van Israël en met de Joodse wortels van hun geloof.

V.  Bestemming voor Iran   

Het boek Esther wijst ook op een positieve profetische bestemming voor Iran. Hoewel Perzië de bron was van conflict en antisemitisme, was het ook de bron van het geloof dat de overwinning bracht. Ik geloof dat er in de eindtijd een sterke ondergrondse Kerk in Iran zal zijn, die in aantal zal groeien, stand zal houden in het geloof en zich zal identificeren met het overblijfsel van Israël.     

De grote koningen van Perzië – Cyrus en Ahashveros – sloten 1000 jaar vóór Islam een verbond met het volk van Israël. Perzen zijn geen Arabieren. Hun wortels zijn in bijbels geloof, niet in Islam. Hun partnerschap met Israël dateert van meer dan 2500 jaar terug.