Hoofd van de Kerk – Koning van Israël

Tikkun Global

Jerusalem, Israel

Yeshua (Jezus) is de centrale figuur in Gods plan en in de hele Schrift. Hij is de eerste en de laatste (Openbaring 1:8, 17); dezelfde gisteren, vandaag en voor eeuwig (Hebreeën 13:8). Hij vervult vele rollen. Als de Messias is Hij zowel het Hoofd van de Kerk als de Koning van Israël.

Hij wordt Koning van Israël genoemd wanneer Hij Jeruzalem triomfantelijk binnenkomt:

Johannes 12:12-13 – Een grote menigte die naar het feest kwam, hoorde dat Yeshua Jeruzalem naderde. Ze namen palmtakken en gingen de stad uit Hem tegemoet, roepend: “Hosanna! Gezegend is Hij die komt in de naam van de Heer, de Koning van Israël.”

Hun uitroep was een soort inauguratie; ze probeerden Hem als koning te installeren, maar het was nog niet de juiste tijd. Yeshua wordt Hoofd van de Kerk genoemd door de geest van openbaring in het gebed van de apostel Paulus (Saul):

Efeze 1:20-22 – Die Hij gewerkt heeft in de Messias, toen Hij Hem uit de dood opwekte en Hem aan Zijn rechterhand zette in de hemelen, ver boven alle overheid, gezag, kracht en heerschappij… Hij heeft alle dingen aan Zijn voeten onderworpen en heeft Hem als hoofd over alle dingen gegeven aan de gemeente.

De kerk – (ecclesia in het Grieks) – wordt hier gezien als instrument van Gods regering. Het is een groep mensen die samen met Yeshua regeren. God oefent gezag uit over de wereld via dit lichaam van mensen, waarvan Yeshua de leider is; de ecclesia is Zijn bestuursorgaan.

Hoe heeft Yeshua deze positie verkregen? – Door Zijn hemelvaart. Hij is niet alleen uit de dood opgestaan, maar is blijven opstijgen boven alle geestelijke machten tot aan de hoogste plaats in de hemel. Door de kruisdood ontvangen wij verzoening; door Zijn afdaling in de hel ontvangen wij bevrijding van de hel; door Zijn opstanding ontvangen wij eeuwig leven; door Zijn hemelvaart ontvangen wij geestelijk gezag om te heersen en regeren.

De ecclesia is gecreëerd door Yeshua’s hemelvaart als regerend lichaam. Daarom is de internationale kerk in essentie “hemelvaart-gericht.”

Hoe ontving Yeshua Zijn positie als Koning van Israël? – Door Zijn incarnatie (en besnijdenis).

Mattheüs 1:1 – Het geslachtsregister van Yeshua de Messias, zoon van David, zoon van Abraham…

De geschriften van het Nieuwe Testament beginnen met Yeshua’s geboorte uit de lijn van Abraham en David. Het gezag om Gods koninkrijk op aarde te besturen werd via het verbond aan Yeshua gegeven, door David, uit Juda, uit Abraham. Yeshua werd niet alleen geboren op deze planeet, maar werd ook besneden toen Hij hier kwam (Lukas 2:21). Hij werd uit een vrouw geboren om het hoofd te zijn van een nieuw menselijk ras (Genesis 3:15; 1 Korinte 15:45). Hij werd uit het zaad van David geboren om op Davids troon te zitten en Gods koninkrijk op aarde te regeren (Lukas 1:32). De incarnatie gaf Yeshua het gezag van Adam uit de schepping; de besnijdenis gaf Hem het verbondsgezag van Abraham.

Het koninkrijk van Israël heeft meer een houding van “het bezit van de aarde,” terwijl de kerk meer gericht is op “opgaan naar de hemel.” De één beweegt zich omhoog van aarde naar hemel, de ander omlaag van hemel naar aarde. Yeshua is hoofd van de Kerk door hemelvaart, en koning van Israël door incarnatie. Beide functies lopen parallel. Yeshua is niet schizofreen. Hij is hoofd van de Kerk en tegelijkertijd  koning van Israël. Die twee titels zullen op een dag samensmelten (Zacharia 14:9, Efeze 1:10).

Beide rollen vereisen toewijding aan een specifieke groep mensen. Zijn positie als hoofd van de Kerk vraagt om een verbondstoewijding aan alle mensen binnen de internationale ecclesia. De positie van een vader in een gezin vereist betrokkenheid bij de kinderen van de familie. Net zoals een vader geen vader kan zijn zonder gezin, kan Yeshua geen hoofd van de Kerk zijn zonder de Kerk. Hij definieert Zichzelf door hen.

Evenzo heeft Yeshua als Koning van Israël Zich verbonden aan deze natie. Hij definieert Zichzelf door dit volk. Er is geen Yeshua zonder de Kerk en er is geen Yeshua zonder Israël.

Yeshua’s dubbele rol als hoofd van de Kerk en Koning van Israël vereist een verbondstoewijding tussen die twee groepen. De verzoening en samenwerking tussen Israël en de Kerk vertegenwoordigen een belangrijke profetische herstelbeweging in Gods koninkrijk in onze tijd. Door Yeshua worden Israël en de Kerk “gedwongen” – of beter gezegd: “voorbestemd” – tot partnerschap.

De Kerk wordt ingeënt in Israël (Romeinen 11:17), en Israël beweegt zich richting nationale redding (Romeinen 11:26). Het Messiaans-Joodse overblijfsel maakt deel uit van beide en speelt daarom een essentiële rol als brug tussen de twee. De twee zullen één lichaam worden (Ezechiël 37:17-22; Efeze 2:12-16).