Jeruzalem Dag

28 Mei (avond) tot 29 mei (dag) staat bekend als “Jeruzalem Dag” in Israël en herdenkt de verjaardag (op de Hebreeuwse maandkalender) van de bevrijding van Jeruzalem op 4 juni 1967. De terugkeer naar en de herovering van Jeruzalem door het Joodse volk was geprofeteerd door Yeshua in Lukas 21:24. (Zie ook Zacharia 12:6).

Helaas zien Islamitische Jihadisten en Seculiere Humanisten deze gebeurtenis niet als een bevrijding maar als een bezetting. Het gegeven van Joods eigenaarschap van Jeruzalem is een van de meest controversiële actualiteiten in de internationale politiek. Het feit dat dit punt het centrum van conflicten was op zich is geprofeteerd door Zacharia 12:2-3.

Joden, Christenen en Moslims zien Abraham als hun geloofsvader. De Bijbelse beschrijving begint in Genesis 12:1 met Gods instructie aan Abraham om naar een plaats te gaan die hij niet kende. Die plaats was natuurlijk Jeruzalem, ook bekend als de Berg Moria. Daar kreeg Abraham het bevel Izaäk te “offeren” (Genesis 22).

Rabbijns commentaar op Genesis 12:1 zegt dat “alle reizen van Abraham naar Jeruzalem gingen.” Islamitisch geloof is dat Abraham niet Izaäk offerde maar Ismaël. Jeruzalem (of Sion) wordt meer dan 800 keer in de Bijbel genoemd. Het wordt niet één maal genoemd in de Koran. Moslims kijken naar Mekka als hun “Heilige Stad”, en als Moslims in Oost Jeruzalem bidden, keren ze hun rug en hun voeten naar de Tempel Berg, om te kunnen buigen naar Mekka.

Jerusalem wordt door de Hebreeuwse profeten gezien als het religieuze en politieke centrum van het Messiaanse koninkrijk (Jesaja 2:1-4; Micha 4:1-8). Het was de hoofdstad van het koninkrijk van David en Salomo en de locatie van de priesterlijke tempel. In de openbaring van Johannes wordt Jeruzalem afgeschilderd als en plaats waar hemel en aarde bijeenkomen en de Hof van Eden hersteld (Openbaring 21:2, 10; 22:2).

In de Christelijke traditie krijgen de hemelse aspecten van Jeruzalem meer nadruk, terwijl de Joodse traditie de blik richt op Jeruzalem en haar geografische locatie. Hier zijn een paar voorbeelden van het middelpunt van Jeruzalem in de Joodse cultuur (Begun, Machon Meir):

1. In het Joodse gebedenboek houdt de dagelijkse lijst van 18 gebeden het herstel van Jeruzalem in als hoofdstad van David.

2. Het Paasmaal (seder) wordt afgesloten met de wens “Volgend jaar in Jeruzalem.”

3. Iedere Joodse bruiloft eindigt met het breken van een glas en de uitspraak: “Als ik u vergeet, Jeruzalem, laat mijn rechterhand zichzelf vergeten. Laat mijn tong vastkleven aan mijn gehemelte, als ik Jeruzalem niet doe uitstijgen boven mijn hoogste blijdschap.

Psalm 137:5-6.

4. In de dagelijkse zegen na het eten bidden religieuze Joden om het herstel van Jeruzalem.

5. Over de hele wereld zijn Joodse synagogen zo gebouwd dat de Ark en de richting van gebed naar Jeruzalem zijn gericht.

In het Nieuwe Testament neemt Jeruzalem een belangrijke plaats in, zo niet meer. Profetieën over de komst van Yeshua worden gegeven in de Tempel in Jeruzalem (Lukas 1:10-11, 2:25, 2:36). Yeshua is besneden in Jeruzalem (Lukas 2:21). Yeshua reinigt de tempel en onderwijst daar (Lukas 19:45, 20:1). Hij is gekruisigd in Jeruzalem en daar opgestaan uit de dood. Vanuit Jeruzalem steeg Hij op naar de hemel en beloofde daar terug te komen. (Handelingen 1:10-11).

In Jeruzalem is de Heilige Geest uitgestort op de eerste discipelen (Handelingen 2:1-4), en van daar uit zijn zij hun zendingsreis over de wereld begonnen (Handelingen 1:8). De vergadering van de apostelen in Jeruzalem werd gezien als het centrum van spirituele autoriteit voor de vroege kerken over de wereld (Handelingen 15:6, 22, 30).

Het belang van Jeruzalem in het Nieuwe Testament is niet alleen wat er 2.000 jaar geleden gebeurde, maar haar plaats in toekomst profetie en de komst van de Messias. Vanuit Jeruzalem zal een opwekking uitgaan die de hele wereld zal bereiken. (Handelingen 2:17). Vanuit Jeruzalem zal de eindtijd Messias beweging uitroepen: “Gezegend Hij die komt in de naam van de Heer” – Mattheüs 23:39 om Yeshua uit te nodigen terug te komen.

Het feit dat Yeshua terug zal komen naar Jeruzalem en dat Hij de Messiaanse opwekking in Jeruzalem een voorwaarde heeft gemaakt voor Zijn wederkomst, geeft belang aan deze stad boven wat er gebeurde in het koninkrijk van David, wat gebeurde in de evangeliën en wat gebeurde in de vroege kerk. Gods plan voor het menselijk ras komt tot een climax in Jeruzalem.

Om deze reden is Jeruzalem vandaag zo’n strijdpunt, zowel politiek als spiritueel. Alle profetieën over de eindtijd spreken van een periode van verdrukking, die tot een hoogtepunt komt in een grote oorlog waarin alle naties tegen Jeruzalem opkomen om aan te vallen (Zacharia 14:1). Op dat punt zal Yeshua terugkomen. Zijn voeten zullen staan op de Olijfberg (Zacharia 14:4). Hij zal alle naties die tegen Jeruzalem gekomen zijn om te strijden vernietigen (Zacharia 12:2, 9, 14:3, 12), en een koninkrijk vestigen van vrede en voorspoed. (Jesaja 2:4, Micha 4:4-6, Joel 3:17-18, Zacharia 14:14).

De strijd om Jeruzalem gaat niet in de eerste plaats om een stad. Jeruzalem vertegenwoordigt de hoofdstad van het koninkrijk van Yeshua, Zijn autoriteit op aarde. De controverse heeft te maken met Gods recht te besluiten wie de regering op deze planeet zal voeren en hoe die regering zal werken. “De koningen van de aarde stellen zich op en de vorsten spannen samen tegen de Here en Zijn Gezalfde” – Psalm 2:2

God heeft een Mens gekozen (Jezus) en een Plaats (Jeruzalem). De afwijzing van een hiervan, of van beide, is uiteindelijk een afwijzing van Gods autoriteit. Het Heer zijn van Jezus en de locatie Jeruzalem zijn de punten van confrontatie tussen Gods autoriteit en de rebellie van de mensheid. “Ik heb Mijn Koning toch gezalfd over Sion, Mijn heilige berg” – Psalm 2:6 Het is het recht van God te kiezen wie en hoe Hij wil dat regeert. (Psalm 132:13, 17).

Ik nodig jullie uit samen met ons “Jeruzalem Dag” te vieren en te “Bidden voor de vrede van Jeruzalem; laat het goed gaan met hen die u lief hebben” – Psalm 122:6