Najaars Feesten van Israël

Tikkun Global

Jerusalem, Israel

Naar de Heilige dagen van de Torah (Wet van Mozes) wordt in het Hebreeuws verwezen door twee namen:

Chag – in de betekenis van feest, van de wortel ‘bijeen zijn of dansen in een kring’ en

Mo’ed – in de betekenis van “vastgestelde tijd” van de wortel van ‘bestemming of doel’.

Chag benadrukt de vierende aspecten, terwijl Mo’ed de profetische betekenis benadrukt.

Twee Groepen Heilige Dagen voor de Twee komsten van de Messias

Er zijn twee groepen van Torah heilige dagen, drie in het voorjaar en drie in het najaar. De voorjaars heilige dagen zijn verbonden met de eerste komst van Yeshua, terwijl de najaars heilige dagen verbonden zijn met Zijn tweede komst. De drie grote werken van redding bij de eerste komst vonden alle plaats op de data van de voorjaars heilige dagen die ermee verbonden waren.

• Pesach (Pasen) – Kruisiging

• Omer (Eerste Schoof) – Opstanding

• Shavuot (Weken) – Pinksteren of Uitstorting van de Heilige Geest

In eindtijd profetieën zien we ook drie grote gebeurtenissen plaatshebben – de Verdrukking, de Tweede Komst, en het Duizendjarig Rijk. We begrijpen dat deze verband houden met de heilige dagen die ze voorstellen.

• Teruah (Trompetten) – Verdrukking

• Kippur (Verzoening) – Tweede Komst

• Sukkot (Tabernakels) – Millennium

Verwarring over de Trompetten Verduidelijken

Er is wat verwarring geweest over het blazen op de trompetten zoals het voorgeschreven is op zowel Yom Teruah (Leviticus 23) en op Yom Kippur (Leviticus 25).

Het blazen op de trompetten op Yom Teruah wordt voortgezet in de strijd tegen Jericho (Jozua 6) en het mobiliseren van de kampen van Israël (Numeri 10) en in diverse religieuze, bestuurlijke en militaire vergaderingen. Het blazen op de sjofar op Teruah is een roep tot actie en een profetische waarschuwing.

De meeste trompetten in de Bijbel genoemd, houden verband met Yom Teruah. Die trompetten vinden hun vervulling in de zeven trompetten in het boek Openbaring. De 7e trompet verklaart dat de koninkrijken van deze wereld overgenomen zullen worden door het koninkrijk van Yeshua (Openbaring 11:15), net als de 7^e blaas bij Jericho het volk bevrijdde om verder te gaan en de stad innemen (Jozua 6:20). Het is de roep voor de heiligen van God om klaar te zijn om met geweld het koninkrijk in te nemen (Mattheüs 11:12, Daniël 7:18). Het is een boodschap van geestelijke oorlogvoering die leidt tot overwinning van het koninkrijk.

Hoewel, de 7^e trompet is niet de “laatste, grote trompet.” De laatste trompet heeft te maken met Yom Kippur en wordt geblazen om het begin te symboliseren van het Jubileumjaar. Die speciale trompet wordt genoemd op de volgende plaatsen:

Exodus 19:13, 16, 19 – Op Mount Sinaï Leviticus 25:9 – Yom Kippur Jesaja 27:13 – Opstanding van de doden, Opname Mattheüs 24:31 – Tweede Komst, OpnameI Korintiërs 15:52 – Tweede Komst, Opstanding, Opname I Thessalonicenzen 4:16 – Tweede Komst, Opstanding, Opname

Deze speciale trompet is de trompet van God Zelf en wordt slechts twee keer in de geschiedenis geblazen – een keer bij de Sinaï en een maal bij de Tweede Komst. Hij zal geblazen worden door Yeshua Zelf als Hij neerdaalt en de legers van de hemel leidt (Openbaring 19:11). Hij zal niet geblazen worden door een aartsengel zoals Gabriel of Michael (een verkeerd begrip van 1 Thessalonicenzen 4:16) maar door Yeshua als de Opperbevelhebber van de legers van de hemel, die bevel geeft om aan te vallen (Jozua 5:13). Naar Bijbels patroon vindt dat moment plaats bij de jubileum trompet van Yom Kippur.

De grootste dag van het priesterschap van de Tempel was Yom Kippur waarin de Hogepriester een maal per jaar het Heilige der Heiligen binnenging. De grootste dag beschreven door de Israëlische profeten is de dag des oordeels – de “grote en vreselijke dag des Heren” – Joël 2:1, 31. De grootste dag van de eindtijd is de tweede komst van Yeshua. De “grote dag” van de priesters, de grote dag van de profeten en de grote dag van Koning Messias verwijzen alle naar dezelfde dag. Het Bijbels patroon is consequent.

Profetische Betekenis van Loofhutten

Het Loofhuttenfeest wordt door de rabbi’s Het Grote Feest genoemd, en ook het Inzamelen van de Oogst. De Torah legt veel nadruk op vreugde tijdens dit feest (Deuteronomium 16:15), zegt zelfs dat er alleen vreugde zal zijn. Zoals alle heilige dagen zijn er drie niveaus van interpretatie: 1. Agrarisch, 2. Exodus van Israël, 3. Nieuw Verbond.

De profetische vervulling is te zien in Zacharia 14:16 “De overlevenden van de volken die Jeruzalem hebben belaagd, zullen dan jaarlijks naar de stad komen om de Heer van de hemelse machten als koning te vereren en het Loofhuttenfeest te vieren.” (Vergelijk Jesaja 27:13.)

Veel Christenen komen naar Jeruzalem vandaag naar het Loofhuttenfeest om deze tekst in vervulling te doen gaan. De finale vervulling zal zijn in het Millennium. Laten we even kijken naar een paar lessen uit deze tekst:

1. Profetie – Aangezien het feest gevierd moet worden in de toekomst, heeft het profetische betekenis. Het is belangrijk.

2. Heden – Als het een opdracht was in het verleden en geprofeteerd in de toekomst, moet de Torah waarde hebben en de feesten vandaag betekenis. Het is relevant.

3. Internationaal – Dit is niet alleen een Joods feest, maar een voor alle naties, een internationale, multiculturele, wereldwijde viering. Het is enorm.

4. Reformatie – Als Joden en Christenen dit samen gaan vieren, dan moet er een historische verzoening plaatsvinden tussen deze twee. Het is samenbindend.

5. Feest – Nadat de oorlogen en verdrukking tot een ‘happy end’ gekomen zijn: een tijd van vreugde, vrede en overwinning. Het is positief.

6. Millennium – Aangezien dit gebeurt na de grote oorlog bij de tweede komst, bewijst het dat het duizendjarig rijk letterlijk is en niet overdrachtelijk. Het is werkelijk.

7. Jeruzalem – Alle naties komen naar Jeruzalem, de hoofdstad van het duizendjarig rijk van Yeshua. Zijn aardse troon zal daar zijn. Het is centraal.

Geen wonder dat er zo’n geestelijke, politieke en militaire strijd is over Jeruzalem. Vers 16 van Zacharia 14 is parallel aan vers 2. “Ik zal alle volken samenbrengen – zegt de Heer – om tegen Jeruzalem ten strijde te trekken.” In vers 16 komen zij om te aanbidden; in vers 2 komen zij om te strijden. Iedereen zal getrokken worden naar Jeruzalem voor een van deze twee redenen.

De geest van Yeshua zal Zijn kinderen trekken om te aanbidden; Hij zal Zijn vijanden trekken om te strijden. (vers 3 zegt “Hij zal de strijd tegen die volken aanbinden” die tegen Jeruzalem opgekomen zijn om te strijden.) Iedereen zal komen. De keus is of ze komen om te strijden tegen de stad of om de koning daar te aanbidden.

De vraag is: Aan welke kant staan wij?