“Wat u aangaat, vanwege het bloed van uw verbond heb Ik uw gevangenen vrijgelaten uit de put waar geen water is. Keer terug naar de burcht, u, gevangenen die hoop hebt! Ook heden verkondig Ik: Ik zal u dubbel vergoeden.” (Zacharia 9:11-12)
Ik heb deze parel in Zacharia pas weer ontdekt en hoewel sommigen misschien focussen op de ontegenzeglijke zegen in de laatste paar woorden, merkte ik dat mijn liefde uitging naar de zin “gevangenen van hoop”. De apostel Paulus verklaarde zich tot “dienstknecht” van de Messias Yeshua in Romeinen 1:1. Maar hier zegt Zacharia dat wij gebonden zijn aan datgene dat “hoop” genoemd wordt, door een bloedverbond.
Ik had altijd gedacht, tot voor kort, dat hoop een soort stiefkind “met een rood hoofd” was van geloof. Dit blijkt niet waar te zijn, tenminste in mijn denken. We weten allemaal dat het woord HOOP de titel is van het Israëlische nationale volkslied, Ha Tikvah. Maar het blijkt dat het woord “tikvah” (H8615) twee betekenissen heeft en dat de ene betekenis van “een verwachting” of “een houding van anticipatie” NIET de voornaamste betekenis van het woord is. De eerste definitie van hoop verbaasde me. Strongs Concordantie beschreef het als “Een vrouwelijk zelfstandig naamwoord dat verwijst naar een koord, een lijn.. Het verwijst naar een touw of koord gemaakt van helder rood draad…. [e.g.] dat Rachab uit haar raam hing.”
Heel interessant! Ook van belang is de kleur die gekozen is voor dit koord als teken dat gehangen was buiten het raam van Rachab. De karmozijn rode kleur met een neiging naar helder oranje werd gebruikt voor diverse artikelen die te vinden waren in de Tabernakel van Mozes, en is ook de kleur die het geboorterecht vertegenwoordigt (als je je herinnert, de eerstgeborene uit iedere schoot, mens of dier, moest verlost worden met bloed, zie Exodus 13:12-13).
Een koord is niet geconstrueerd uit een enkele draad. Prediker 4:12 herinnert ons eraan “Als iemand de één overweldigt, zullen die twee tegen hem standhouden. Een drievoudig snoer wordt niet snel gebroken.”
Mijn vraag was dus: Waaruit zouden de drie strengen bestaan die het koord van hoop vormen? Hier volgt wat ik ontving in gebed: ten eerste: er moet een belofte zijn. Rachab vroeg de twee spionnen om iets te beloven dat haar leven zou sparen, en het leven van haar familie in ruil voor de vriendelijkheid die ze hun betoond had. Ten tweede: er moet geduld zijn. Ze moest geduldig wachten tot de belofte vervuld werd. En ten derde was er een vastgestelde tijd waarop de belofte ingelost zou worden.
Toen ik dit stukje inzicht onlangs deelde, begon ik de drie lengten van het scharleken koord om elkaar te vouwen. Je kon goed zien dat een enkele streng erg moeilijk vast te houden was en met weinig moeite uit mijn hand gepakt kon worden. Maar toen ik klaar was met het samenvlechten van de drie strengen, had ik iets stevigs dat me niet makkelijk afgenomen kon worden.
En zo is het met HOOP. Hou je vast aan de belofte, als je volhoudt met geduld tot de vastgestelde tijd met de hoop vervuld is.
Nu heb je iets om je aan vast te houden, het koord van hoop.
Photo by Uliya Kurilova on Unsplash
